Ugly bunch, dipje en vrijwilligerswerk
Blijf op de hoogte en volg Karlien
06 Februari 2014 | Zuid-Afrika, Durban
Thuis zaten de mannen In no time in t zwembad. En zo zou dat de komende dagen gaan: meteen uit bed een verfrissende plons, terug van weggeweest hup in t water. Kortom t zwembad is nog nooit zo intensief gebruikt geweest het afgelopen half jaar.
's Avonds natuurlijk een traditionele Zuidafrikaanse braai met beef, portobello's en courgette op de grill. Als toetje had ik een key lime pie gemaakt. Goed gelukit!
Zondag heeft Erik de mannen meegenomen naar het stadion en de terminal.
Maandag hadden ze een rondleiding over de markten in t centrum en zijn we 's avonds uit eten geweest: curry buffet in de Oysterbox.
Dinsdagochtend gingen ze dan voor 5 dagen op reis: eerst 2 nachten in een self-catered lodge in een wildpark met een kok en ranger en daarna 2 nachten in een luxe lodge aan het strand waar je alleen met een 4x4 kon komen.
Maar goed dat Erik een dakkoffer had gehuurd, want er ging me een partij eten mee voor die eerste paar dagen… En dan is het toch grappig om te zien, dat een mannengroep op reis eigenlijk niet eens zoveel verschilt van een groepje vrouwen. Ook hier heb je de vlotte, de treuzelaar, de ongeduldige, de regelaar, de volger, nog even snel naar de wc, in de auto en er toch weer uit omdat er iets vergeten is of denkt iets te zijn vergeten… Eindelijk maar toch zat dan iedereen en konden ze vertrekken. In de bush was geen bereik, dus paar dagen radiostilte. Op het strand was alleen wifi. Dus pas zaterdagmiddag kreeg ik alle enthousiaste verhalen, begeleid van foto’s en fimpjes, uitgebreid te horen. Veel gezien, veel meegemaakt. Kortom een groot succes!
Die dinsdag is Dumi ook bij mij begonnen te werken. Wat een kanjer: als een tornado gaat ze door t huis. Op een gegeven moment stond er geen meubelstuk meer op z'n plek: voor, achter, onder, alles werd schoongemaakt. Ondanks dat ze in eerste instantie zei, dat ze het liefst zoveel mogelijk bij 1 gezin wil werken, blijft ze voorlopig 2 dagen bij mij werken. Ten eerste omdat ze het andere gezin, waar ze ook 2 dagen werkt, niet in de steek wil laten, maar ook voor de afwisseling, want for the time being bevalt dat haar ook wel: daar is natuurlijk veel meer röring dan bij mij.
Woensdagochtend had Carla een koffie georganiseerd voor 'alle' expatvrouwen in Durban. Ze heeft het idee geopperd om bij toerbeurt iets te organiseren. Een leuk initiatief dat veel bijval kreeg en de ideeën waren meteen al niet van de lucht. En bovendien veel nieuwe mensen ontmoet: leuk!
Vrijdag weer een koffie nu met cupcakes bij Remos (italiaans restaurantje om de hoek), georganiseerd door Celine (een jonge francaise, die binnenkort gaat trouwen) om haar verjaardag te vieren. Ook daar zat het weer vol met gezellige dames.
De laatste avond hier wilden de heren zaterdagavond graag weer braaien en omdat Erik en ik een paar weken geleden al een paar joekels van kippen voor dit gezelschap hadden gekocht, ben ik op zoek gegaan naar een recept om kip op bbq te grillen. En zo stonden er twee kippen rechtop op de bbq met een blikje bier in hun achterste. Hoe vreemd ook: echt een perfecte manier van grillen: heerlijk mals vlees!
Zondagochtend hebben de heren na uitgebreid ontbijt en dobberen in het water nog allerlei klusjes in en om het huis gedaan en toen was het moment van vertrek daar.
Of het kwam door de stilte daarna in huis, het sombere weer, m'n hormonen, hoe dan ook ik had begin deze week een behoorlijke dip: mis(te) de meiden heel erg en ook Nederland en iedereen die ik daar ken. Vroeg me de hele tijd af wat ik hier toch doe…. Natuurlijk het is een heerlijk leven hier en geniet ik er ook van, maar dat compenseert het gemis niet altijd. 't Is ook allemaal zo dubbel… Zal ook wel te maken met zo'n grens van 5 / 6 maanden: het nieuwe is er af, al wel wat contacten, maar de meeste mensen zijn hier met (kleine) kinderen en die hebben toch wel een heel ander leven.
Dus dan denken jullie lezers waarschijnlijk: ga dan wat doen, Karlien, maak jezelf nuttig. En dat wil ik ook, maar het gaat allemaal zo langzaaaaaam. Ik zou vorige week dinsdag op gesprek bij Domino, een vrijwilligersorganisatie, maar degene was ziek, dus verschoven naar afgelopen dinsdag. Ik ging samen met Nienke en Floor. Floor gaat daar 3 ochtenden werken om oa een plan op te stellen om de ontwikkeling van baby's structureel aan te pakken (zij is daarin gepromoveerd) en de verzorgsters daarin te trainen. Nienke is huisarts en wilde kijken wat zij op haar vakgebied voor hen kan betekenen en ik wil graag iets doen op de scholen. We hadden een gesprek met 3 projectleiders die vol ideeën zitten. Maar om zelf ook een goed beeld te krijgen, gaan we eerst met een toer mee langs alle projecten en scholen en dat is (pas) 27 februari. Dan zien we elkaar 12 maart weer om concrete afspraken te maken. Kortom: het schiet allemaal nog niet heel erg op.
Dus ondertussen blijf ik mezelf vermaken met sporten, golfen, m'n dochters op afstand helpen (als dat nodig is), lezen, facetimen, contacten onderhouden (dichtbij en veraf), etc etc. En zo rijgen de dagen zich aaneen… Luctor et Emergo!
* Zo hebben de mannen zichzelf als (whatsapp)groep genoemd nav een opmerking, die een man maakte toen hij de mannen voor de Oysterbox zag staan toen ik een foto van ze maakte.
-
06 Februari 2014 - 19:12
Astrid:
Hoi Karlien, leuk verslag van je leven in ZA met alle wel en wee. Heel invoelbaar dat je niet alle dagen staat te jubelen. Het roer is echt op alle fronten om voor jullie. Gelukkig een heel gezellig huis wat ik gehoord heb en ook gezien op de diverse foto's. Kinderen vrienden familie en kennissen ofwel je sociale contacten blijven toch het belangrijkste en die mis je natuurlijk regelmatig. Zo te horen ben je wel al goed aan het integreren en moet je voor andere zaken zoals het vrijwilligerswerk geduld hebben.
Fijn dat je nu een nieuwe hulp hebt maar blijft er voor jou dan nog wat te doen over?
Verwacht je in het voorjaar nog vrienden of familie uit Nederland? De mannen genieten nog na van hun geweldige reis en natuurlijk jullie gastvrije ontvangst.
Sterkte en tot horens astrid
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley