Verjaardag, verwennerijen en heel veel beesten

50 worden is eigenlijk helemaal niet zo verkeerd: ik heb werkelijk een super dag gehad en heb me in jaren niet zo jarig gevoeld. In alle vroegte werd ik door Erik toegezongen, maar liefst 4x, want iedere keer ging hij de slaapkamer uit om al zingend met een cadeau binnen te komen: 50 rode rozen, slow juicer en van de meiden een kookboek en een 'golfbal retriever' (om uit t water te vissen). 's Morgens kreeg ik een aantal vriendinnen op de koffie. Ze kwamen allemaal met een klein persoonlijk cadeautje dat ik in een 'levensboom' (een boom gemaakt van ijzerdraad) kon hangen. Echt heel leuk. En natuurlijk gezellig. De zelfgebakken taarten vonden ook goed aftrek.
's Middags kwam Erik al op tijd naar huis om me mee te nemen naar wat voor mij een verrassing was. Koffertje moest mee en Ollie ging uit logeren. Onderweg werden we gebeld door het hotel hoe laat we aan zouden komen. Dus weg verrassing, maar toen waren we er al bijna en had ik al wel een vermoeden, omdat we het er al een keer over hadden gehad om daar een keer naartoe te gaan. Erik had een nacht in Hartford House geboekt, in een cottage aan het meer.
Echt G E W E L D I G!! Alles op en top verzorgd. Helemaal af. Haardvuurtje werd aangemaakt, dekens om buiten onder te kruipen om naar de zonsondergang te kijken. En 's avonds een heerlijk diner. De meest bijzondere combinaties en verrassend mooi opgemaakt. Bij iedere gang een bijpassende wijn. Helemaal top. Kortom we hebben er volop van genoten. De volgende ochtend heeft Erik hardgelopen en ik gewandeld. Ondertussen foto's gemaakt van de vele paarden in de wei (oa hengsten van sjeik Mohammed). Na ontbijt (officieel 3 gangen, maar we hebben de 3e gang laten schieten) nog even op het terras van het uitzicht genoten en toen weer op stap want we wilden nog wat meer van de omgeving zien. We waren in de Midlands Meander en daar zijn ook veel bergen met wandelroutes. Omdat ik 's ochtends al had gewandeld en m'n heup niet wilde forceren, is Erik alleen een eindje door de bergen gaan lopen en heb ik ondertussen een kopje koffie gedronken. Op de terugweg nog ergens geluncht en toen op huis aan.
Andere kleren in de koffer en de volgende ochtend zaten we om 7u alweer in de auto op weg naar Ithala Wildpark, bijna 5 uur rijden. Bleek dat we bij aankomst een lekke band hadden… maar gelukkig had mijn 'fietsenmaker' em zo vervangen en konden we na een bammetje te hebben gegeten op safari met eigen auto. Het meest spectaculaire wat we die middag hebben gezien, waren 4 drinkende giraffes: een hele toer voor die beesten met hun lange poten en nekken om dat goed te coördineren.
Omdat we in een self-catered huisje verbleven, hadden we voor de eerste avond eten meegenomen: vlees op de BBQ met een salade.
De volgende morgen zaten we om 6u in de auto, het werd toen net licht, in de hoop nog zoveel mogelijk wild te zien. Maar helaas: er kwam niet veel bijzonders op ons pad. Al blijft het natuurlijk wel bijzonder om langs kuddes zebra's, wildebeest en impala's te rijden. Bovendien hebben we genoten van een prachtige zonsopkomst en de natuur is daar werkelijk schitterend!
's Middags zijn we met een georganiseerde safari van het park meegegaan. In zo'n jeep zit je veel hoger, waardoor je meer ziet. We hebben nu een hele kudde olifanten (met babytjes!) gezien die voor ons de weg overstaken; neushoorns en elanden in de verte en weer een prachtige zonsondergang.
De volgende ochtend hadden we een private gamedrive, want er had zich verder niemand aangemeld. De olifanten hadden de afgelopen nacht goed huisgehouden: op de weg lagen allemaal takken. Ook waren de neushoorns 's nachts actief aan de wandel gegaan, want ze stonden nu naast het pad, waarvan we ze gisteren in de verte hadden gezien. Zes in totaal. Aan het eind van de rit zagen we nog 4 spelende/vechtende giraffes. Mooi schouwspel. Maar helaas wederom geen luipaard kunnen spotten…
Na t ontbijt op huis aan. Weer een fantastisch weekend beleefd!
Wat betreft m'n heup: het ging de afgelopen dagen vrij goed, amper pijn, maar na m'n laatste sessie bij de fysio gistermiddag (25/4) is de zeurende pijn terug. Straks maar even ijs erop.
Gisteravond voor de eerste keer naar een rugby wedstrijd geweest. Rugby is hier net zo populair als voetbal in Ned. The Sharks speelden een soort champions league wedstrijd tegen the Highlanders uit Nieuw Zeeland. In de landelijke competitie doen de Sharks het heel goed, maar gisteravond werden ze compleet van de mat geveegd door de Highlanders: 18-34. We waren samen met Marion naar de wedstrijd. Zij heeft vroeger zelf gerugbyd en heeft ons de regels uitgelegd: zeer verhelderend, al blijven er nog wel wat onduidelijkheden want er zijn nogal wat regels.
Als in Ned een feestdag op zondag valt, dan wordt het op zaterdag gevierd, zoals Koningsdag dit jaar. Als in ZA een feestdag op een zondag valt, krijg je op maandag een vrije dag, zoals Freedom Day dit jaar. Maandag gaat Erik meedoen aan een fietstocht van 45km om geld op te halen voor de Domino Foundation. Helaas heb ik moeten afzeggen. Donderdag 1 mei, dag van de arbeid, is hier ook een vrije dag. 's Avonds stap ik dan in het vliegtuig: Nederland here I come!!